വയലാർ

2025  ഒക്ടോബർ 27

വയലാർ വിടപറഞ്ഞിട്ട് അമ്പതാണ്ടുകൾ

"കാവ്യാംഗന നൃത്തമാടിത്തിമിർത്തൊരാ-

മുറ്റത്തെ മണ്ണിൽ പദമൂന്നി നിൽക്കവേ,

നിൻ്റെ കാലടികൾ പതിച്ചൊരാ മണ്ണിൻ്റെ 

സ്പർശമെൻ ചിത്തത്തിലഗ്നി പടർത്തവേ,

നിൻ്റെ സ്മൃതിമണ്ഡപത്തിൻ്റെയുള്ളിലീ ഛായാപടത്തിൻ്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ നിൽക്കവേ

അറിയാതെയകതാരിനുള്ളിൽ നിൻ ഗാനങ്ങൾ

തേൻമഴയായ്പ്പെയ്തു പുഴയായൊഴുകിയോ?

അക്ഷരജ്വാലയായ് മലയാളമനസ്സിൻ്റെ-

യുമ്മറത്തിണ്ണയിൽക്കത്തുന്ന ദീപമേ,

കുവലയദളങ്ങളാമശ്രുബിന്ദുക്കളാൽ

അർച്ചനചെയ്തു കൈകൂപ്പുന്നു ഞാൻ കവേ!

കാവ്യകല്ലോലങ്ങൾക്കുറവയായ്, കൈരളി-

ക്കെന്തെന്തു പുളകങ്ങൾ ചാർത്തി നീ സർവ്വഥാ!

കാലമിനിയുമൊഴുകുമനുസ്യൂത-

മിനിയും പിറന്നിടും തലമുറകളനവധി; 

മൃത്യുവാർന്നവരും മറഞ്ഞിടും ന്യൂനമായ്, സംശയലേശമില്ലതു പ്രകൃതി നിശ്ചയം!

എന്നാൽ നിനക്കില്ല മരണം, മഹാകവേ! നീ ചിരഞ്ജീവിയായ് വാണിടും സർവ്വദാ!

തൂലികത്തുമ്പിനാൽത്തീർത്ത വരികളാൽ 

മൃത്യുഞ്ജയൻ നീ മഹാകവേ നിത്യമായ്!

- ജോസ് ആറുകാട്ടി